Izložba House in the House in the House… predstaviće radove umetnika Aleksandra Rakezića zajedno sa gošćom umetnicom Ljiljanom Šunjevarić, koji će skupa u enterijeru Gradske galerije KC Grad konstrusati dijaloški ambijent. Izložba će biti otvorena u ponedeljak, 27. novembra u 20h.
Centralni nosilac izložbe je site specific instalacija koja prikazuje segment iz aktuelne serije slika pod nazivom Imago na kojoj Rakezić aktivno radi u okviru doktorsko-umetničkog istraživanja. Imago je projekat koji teži da kroz ekspanziju slikarstva kao medija, reinterpretira slike iz masovnih medija koje su svojim čestim korišćenjem preko društvenih mreža, postale siromašne slike. Izdvojivši motiv srca iz spomenute grupacije slika, umetnik ukazuje, ne samo na krizu estetike i ukusa, već i na povratak bitnosti emotivnog (subjektivnog) doživljaja ispred kognitivnog (objektivnog), kako u umetnosti, tako i u svetu uopšte.
Slike sa vibera i fejsbuka koje ljudi prelistavaju u deliću sekunde i okarakterišu ih kao loše, Aleksandar Rakezić kroz tradicionalni slikarski pristup prikazuje kao barokna dela pred kojima posmatrač ipak želi da provodi vreme. Ambivalentnost slika iz serije Imago je pojačana ahromatskim muralom koji je naslikan na lažnom zidu. Mural prikazuje medijsku sliku dokumentarnog karaktera, fotografiju protesta grupe proizvođača mleka tokom kog isti u prolivali litre mleka na ulice. Mural prikazuje sliku krize društva i daje novo čitanje komada
iz serije slika Imago, čime je uspostavljen odnos krize slika (misli se na kič motiv srca) i slike krize (misli se na proteste).
Dolazeći iz ruralne sredine, iz porodice radničke klase, Aleksandar Rakezić u svojoj umetničkoj praksi preispituje načine života, prave probleme i prividnarešenja, velike želje i male mogućnosti na primeru njega, njegovih članova porodice i njegove šire okoline. Ako bismo tipičnog predstavnika radničke klase u ruralnoj sredini zamislili kao kuću, onda bismo slike srca razumeli kao estetske afinitete vezane za enterijer, mikroklimu, unutrašnje potrebe i sadržaje, dok bismo sliku protesta vezali za fasadu, eksterijer koji komunicira sa spoljnim svetom tražeći bolje uslove. Takve kuće je Aleksandar prepoznao na slikama umetnice Ljiljane Šunjevarić. Ukoliko bismo fasadu pređašnje metafore kuće ontološki tumačili kao front otopra svetu i sistemu,
onda bi to značilo da nezavršene fasade kuća sa slika umetnice Ljiljane Šunjevarić govore o teškoj borbi. Međutim, kroz ovu seriju radova umetnica odlučuje da prizore nezavršenih kuća ne predstavlja kao artefakte određenog socijalnog patosa i siromaštva, već naprotiv, da insistira na autentičnosti tih prizora, njihovoj uzvišenoj lepoti i izvesnoj težini koju nose u svom postojanju i temporalnosti. Negde slično Rakezićevoj težnji da siromašnim i „lošim“
slikama sa vibera slikarskim reprodukovanjem stvori kvalitet, Ljiljanini radovi se poigravaju sa dihotomijom propalo – uzvišeno i u sebi sinergišu istovremeno osećaj sreće i tuge. Prema rečima autorke: „Nezavršenost kuća se razume kao prikaz određenih privatnih i kolektivnih egzistencijalnih okolnosti, promena i drama koje su uslovile da takva vrsta artefakata ostaje nezavršena. Takvi artefakti svojim postojanjem svedoče jednako o ljudima koji su započinjali
i menjali svoje životne puteve koliko i o stanju jednog tranzicionog društva u kome se te nedovršenosti pojavljuju kao bitni označitelji prostora u kome živimo.” 1
1 Ljiljana Šunjevarić, Rafinerijamanastir (gorivo molitva), str. 271; BIJENALE umetnosti (20; 2022; Pančevo), Kulturni centar Pančevo, Galerija savremene umetnosti; Biblioteka matice srpske, Novi Sad
Izložba House in the House in the House… je koncentrični i ciklični put čoveka savremenog doba koji se nosi sa različitim društveno – političkim krizama; put na kome se makro klima odražava i na mikro nivou; put na kom se spoljno projektuje i na unutrašnje. Takav mehanizam funkcionisanja pojedincu ne dopušta da realizuje svoje želje, već tu nezavršenost kompenzuje za veće i snažnije ideale i utopije. Ako ništa drugo, ova izložba nudi potencijal sagledanja celina unutar i van sistema i ističe važnost otvorenosti ka novim tumačenjima odbačenih motiva i pojava.