Najstrašnije mesto u Srbiji: Plaše ga se sve generacije, a danas je turistička atrakcija

U Srbiji ima mesta za koja se šapatom priča da u sebi kriju mračne tajne. I poput nekog horor filma, priča o njima se raspreda dugo, pa privlači turiste koji bi da Srbiju vide i iz drugog ugla. Jedno od takvih mesta je i vodenica Save Savanovića.

Sava Savanović je prvi srpski vampir kog je opisao kako Milovan Glišić u svojoj pripoveci, tako i Đorđe Kadijević u filmu “Leptirica”. Upravo u tom filmu se pojavljuje i vodenica u kojoj Sava teroriše, a koja i dalje postoji i koja je turistička destinacija.

U zapadno-centralnom delu Srbije nalazi se selo Zarožje. Selo je poznato po tome što je dom Save Savanovića, vampira. Danas je selo privlačna destinacija za turiste koje privlači legenda o najpoznatijem srpskom vampiru.

Iako je turistima i planinarima Savina vodenica na vrhu liste za posetiti, a nakon rekonstrukcije deluje gotovo idilično, od meštana ne dobijaju odgovore na pitanja. A čak su i kuće u blizini vodenice puste.

Verovanja ipak ne odbijaju turiste, čak naprotiv. Pored same vodenice postoje i pešačke ture po obroncima planine Povlen i Debelog brda, sa predivnim pogledom na bajkovitu prirodu.

NQM Watermill of vampire Sava Savanović before and after reconstruction.
by inAskBalkans

Prema predanju, Sava je živeo u staroj vodenici, ispod izvora reke Rogačice. Bio je aktivan 1700 -ih. Retko su ga viđali tokom dana i posećivali su ga samo seljani koji su hteli da kupe brašno. Kako legenda kaže, nikada se nisu vratili iz mlina.

Jednog dana, kupac koji je otišao da kupi brašno u Savinom mlinu, našao ga je mrtvog. Na vratu je imao dve krvave mrlje, a iz usta mu je izašao žuti leptir.

Jedan od najpoznatijih i najomiljenijih srpskih pisaca Milovan Glišić 1880. godine napisao je pripovetku „Devedeset godina kasnije“ ukorenjevajući u književnost priču o najpoznatijem vampiru u Srbiji. Objavljen je 17 godina pre nego što je „Drakula“ Brama Stokera objavljena u Velikoj Britaniji.

Po toj priči je 1973. snimljen film i dugo se smatrao prvim domaćim hororom, ali je kasnije utvrđeno da je isti reditelj Đorđe Kadijević, imao i druga horor dela, a prvo je bilo Darovi moje rođake Marije.

Folklor o vampirima ide dublje od obične legende, a prema istraživanju o srpskim vampirima ukorenjeno je u verovanjima ljudi i svakodnevnom životu. Mnogi antropolozi, autori i etnografi istraživali su temu vampira u Srbiji, prikupljajući neprocenjive priče od lokalnog stanovništva.