„Al ima ljubavi moje” od 8. marta u Narodnom muzeju Pančevo

Stih Al ima ljubavi moje Branka Miljkovića simbolizuje veliku ljubav Ivana Hadži Zdravkovića prema fotografiji i temama koje njom ovekovečava. Istovremeno nas podseća na njegov rad na filmu Vatra i ništa i izložbi o niškom pesniku.

Interesovanje za fotografiju i pokretne slike 1971. godine odvodi Sosu iz Niša u Beograd, gde upisuje tek osnovane studije kamere pri Fakultetu dramskih umetnosti. Idući u korak sa savremenom tehnologijom, usavršavao se i nesebično prenosio svoju ljubav i znanje na mlađe generacije. Bavio se obrazovnim radom sve do smrti, kako u stručnim školama, tako i na univerzitetskom nivou.

Fotografije, koje će pančevačka publika moći da vidi, pripadaju različitim fazama stvaralaštva Ivana Hadži Zdravkovića. Crno-beli portreti sa kraja šezdesetih godina prošlog veka, ženski aktovi nastali u ateljeu i žanr scene iz studentskih dana prožimaju se sa digitalnim zapisima. Kolor fotografije Svete Gore i Svete Zemlje, odraz su umetnikove lične duhovnosti. Osećaj za detalj i doživljaj prirode ovekovečeni su na brojnim fotografijama. Izrazit kolorit u skladu sa formom, odskače na mnogim digitalnim fotografijama.

Preklapanje aktova, koje je umetnik radio tokom studija, sa digitalnim teksturama dovodi do nastanka novih dela izrazite poetičnosti i likovnosti. To su radovi nastali u poslednjim godinama umetnikovog života, radovi koji slave lepotu žene, prirode i života u celini. Oni jasno prenose Ivanovu beskrajnu ljubav prema fotografiji, i veštinu i talenat da se istom izrazi.