Pevač kog Beograd i dalje voli i sluša svirao je bubnjeve na jednoj od prvih svirki Tompsona

Marko Perković Tompson poznat je po svom nacionalističkom repertoaru, a malo je poznato da je sticajem okolnosti na jednom od njegovih prvih nastupa, bubnjeve svirao Dino Dvornik.

Dino Dvornik, kralj funka i jedan od najvoljenijih muzičara sa prostora bivše Jugoslavije, ostavio je iza sebe pesme koje i 17 godina nakon njegove smrti i dalje pune plesne podijume. Ipak, jedan snimak iz 1992. godine, nastao na koncertu u Frankfurtu, nedavno je ponovo isplivao i podsetio da su i muzičke biografije često isprepletane kontradiktornim momentima.

Koncert u specifičnom trenutku

Te godine, u jeku ratnih devedesetih, hrvatska emigracija u Frankfurtu organizovala je veliki muzički događaj pod nazivom „Rock za Hrvatsku“. Na sceni su se smenjivali brojni izvođači – od Josipe Lisac i Prljavog kazališta, do Daleke obale i Dine Dvornika, pa i Marka Perkovića Tompsona.

Kako se priča, Tompsonov bend te večeri nije imao bubnjara. Dino, koji je muzici pristupao prvenstveno iz strasti prema svirci, ponudio se da uskoči i odsvira set. Na snimku se vidi kako sedi za bubnjevima, sa slušalicama na ušima, i drži tempo pesme dok publika reaguje na Tompsonove dobro poznate parole.

Da li je znao s kim svira?

Jedan od prisutnih na koncertu kasnije je izjavio da Dvorniku verovatno nije bio prioritet politički kontekst, već prilika da svira. „On je voleo bubnjeve, i to mu je bilo važno. Nije valjda ni znao s kim svira“, prisetio se svedok događaja, a prenosi 24.sata.hr.

Slojevita biografija muzičara

Ovaj događaj ostaje fusnota u bogatoj karijeri muzičara koji je, osim kao pevač, bio i multiinstrumentalista i producent. Dino Dvornik je tokom devedesetih i dvehiljaditih pomerao granice domaće pop i funk muzike, kombinujući žanrove i često eksperimentišući sa zvukom. Njegova energija i harizma učinile su ga omiljenim kako kod publike, tako i među kolegama.

Bez obzira na to kako se posmatra epizoda iz Frankfurta, ona je još jedan podsetnik da se muzički putevi često ukrštaju na neobičnim mestima i u neobičnim okolnostima – a ponekad iza takvih susreta ne stoji ništa više od želje da se svira.