Ko je bio Vladislav Ribnikar, po kome nosi ime osnovna škola?

Ovih dana, ime Vladislava Ribnikara pominje se zbog škole koja je ponela njegovo ime, a u kojoj se desila tragedija u sredu 3. maja, a ko je zapravo bio taj čovek?

Vladislav S. Ribnikar bio je srpski novinar, sin dr Franje Ribnikara i bratanac novinara i osnivača lista Politika Vladislava F. Ribnikara, po kome je dobio ime.

Rođen je 15. juna 1900. godine u Beogradu, gde je započeo školovanje, koje je tokom Prvog svetskog rata nastavio u Francuskoj. Tamo je započeo studije slikarstva, pa nastavio sa arhitekturom.

Diplomirao je na Sorboni 1922. godine, a dve godine kasnije dolazi na čelo Politike nakon smrti oca, koji je bio dotadašnji direktor ovog lista, kada se posvetio unapređenju kulturnih i društvenih rubrika.

Pisao je o nekolicini evropskih zemalja, a 1927. otputovao je u Moskvu, glavni grad prve socijalističke zemlje SSSR, odakle je slao zanimljive tekstove koji su korišćeni kao uvodnici.

Odande se povezao sa Komunističkom partijom Jugoslavije u emigraciji, a nakon dolaska generalnog sekretara KPJ Josipa Broza Tita iz Zagreba u Beograd, kuća Ribnikara koristila se za ilegalno vođenje partijskih poslova.

Nakon okupacije, postao je direktor Srpskog izdavačkog preduzeća, sa ciljem izdavanja nekoliko dnevnih i nedeljnih novina, uključujući list Novo vreme.

Odbio je zahtev da nastavi izdavanje lista Politika, te je oktobra 1941. godine uhapšen i zatvoren u logoru na Banjici, a pušten je u martu naredne godine zahvaljujući intervenciji doktora Vajnmana.

Maja 1943. napustio je okupirani Beograd i otišao u Srem, a odatle u Bosnu, gde se priključio rukovodstvu Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP).

Novembra iste godine je zajedno sa Mošom Pijade bio jedan od osnivača Telegrafske agencije Nove Jugoslavije (TANJUG) i njen prvi direktor.

Krajem 1944. vratio se prvo u oslobođeni Aranđelovac, potom u Beograd i obnovio izlaženje lista Politika.

Nakon toga bio je ministar prosvete u Privremenoj vladi DFJ, potom predsednik Komiteta za kulturu i umetnost. Naknadno je bio predsednik Komiteta za kinematografiju, član Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ i Centralnog odbora Narodnog fronta Jugoslavije.

Od 1953. bio je predsednik Jugoslovenskog crvenog krsta, jedno vreme bio je član Izvršnog saveta UNESKO-a, a do smrti je bio direktor Politike.

Iz prvog braka sa Stanom Đurić imao je sina i dve ćerke, a iz drugog braka sa Jarom Hajek imao je sina i ćerku. Umro je u Beogradu 1. decembra 1955. godine, a po njemu je nazvana Ogledna osnovna škola „Vladislav Ribnikar”.