Preminula američka autorka Džoan Didion
Džoan Didion, poznata novinarka, autorka i hroničarka savremenog američkog društva, preminula je u 88. godini u Njujorku. Uzrok smrti je Parkinsonova bolest, objavili su iz njene izdavačke kuće.
Najpoznatija je bila po svojim esejima i memoarima koji su u sebi mešali politiku i lično mišljenje u nešto veoma prepoznatljivo, a što se rado čitalo više od 60 proteklih godina. Ona je retka ženska figura koja se isticala u dominantno muškoj oblasti, takozvanom „novom novinarstvu“ preciznom analizom američkog društva i njegovog razvoja.
Ono što je karakteristično za nju je da nikome nije govorila šta je predmet njene naredne analize, tako da bi svi saznali tek po objavljivanju na čemu je dugo i marljivo radila. Rezultat toga su uvek precizne i informativne rečenice, koje tačno izdvajaju suštinu i imaju svoju svrhu, a nisu tu samo da popune prostor. Na njeno pisanje najviše je uticalo odrastanje u Kaliforniji, a poslednjih godina i život u Njujorku.
Često se opredeljivala za donekle izmešteni i izolovani ton u tekstovima, kao da je izolovana i otuđena od sveta o kome piše, a naročito nakon smrti svog muža. Neka od najpoznatijih dela su joj Play It As It Lays, A Book of Common Prayer, The Year of Magical Thinking i Slouching Towards Bethlehem, ali je u karijeri napisala puno drugih dela iz oblasti publicistike, fikcije i scenarija.
Džoan Didion rođena je 1934. u Sakramentu i provela je rano detinjstvo u mnogim selidbama zbog toga što joj je otac radio u vojsci. Vrlo rano utehu je potražila u pisanju, već sa pet godina, a sa deset se umalo udavila pokušavajući da razume ženu koja se ubila u okeanu, samo da bi mogla da napiše priču iz njenog ugla.
Diplomirala je iz engleskog jezika i književnosti na Berkliju i ubrzo potom pobedila na književnom konkursu magazina Vogue, gde je i provela narednih sedam godina, radeći u njihovoj njujorškoj kancelariji. Nakon toga, počela je da se kreće krugovima sa puno poznatih ljudi, među kojima su kolege, savremenici, prijatelji – Silvija Plat, Roman Polanski, Dženis Džoplin, Kristofer Išervud, Voren Biti, Natali Vud…
Prvu knjigu, pod nazivom Run, River objavila je 1963, a tri godine kasnije, njen muž i ona preselili su se u Los Anđeles gde su usvojili devojčicu. Nastavila je da piše eseje, fikciju, ali i scenarije, pa je tako zajedno sa mužem napisala onaj za film A Star Is Born iz 1976. godine. Izdvaja se rečenica iz druge zbirke eseja The White Album (1979): „Pričamo sebi priče kako bismo preživeli“.
Kasnije se najviše posvetila političkim temama, a nakon smrti supruga 2003. i temama smrti i tuge. U poslednje vreme nije toliko pisala, a 2018. je čak urađen i dokumentarac o njenom radu, pod nazivom Joan Didion: The Center Will Not Hold. Dobitnica je mnogih nagrada i cenjena širom sveta.
Izvor: The Guardian
Naslovna fotografija: Jemal Countess / Getty images / Profimedia