5 filmova koje ljudi ili obožavaju ili mrze

Oko filmova kao što su The Godfather (1972) i Catwoman (2004) se svi slažu. Prvi je remek-delo, drugi ne vredi pet para. Postoje, međutim, ostvarenja sedme umetnosti koji neke impresioniraju, dok drugima idu na nerve, a gotovo niko ih ne smatra samo solidnim.

O takvih pet filmova, u vezi sa kojim uglavnom ne postoji konsenzus ni publike ni kritike, reći ćemo nešto više u narednim redovima…

Death Proof (2007)

Za svoje fanove, Kventin Tarantino je filmski genije koji u jednom filmu može da pređe iz žanra u žanr, a da to nikome ne deluje čudno. Za ljude koji ga ne vole pak on je veliki plagijator, koji nikad niije imao originalnu ideju. Od svih filmova koje je ikada snimio slavni reditelj, Death Proof je najviše podelio mišljenja.

U pitanju je ostvarenje po uzoru na ekploatacijske filmove iz sedamdesetih o kaskaderu i serijskom ubici koji namamljuje žene u svoj smrtonosni auto. Ljubitelji ovog neobičnog horora oduševljeni su dijalozima i likovima u prvom delu filma, a za veliku jurnjavu kolima u drugom delu filma smatraju da je jedna od najboljih filmskih sekvenca ovog tipa ikada snimljenih.

Mrzitelji ovog filma, a takvih je pozamašan broj, smatraju da se Death Proof previše oslanja na Tarantinove uzore iz sedamdesetih, ali i starije filmove samog reditelja. Mnogi mu zameraju i prespor tempo i lošu glumu.

The Passion Of The Christ (2004)

Mel Gibsonov religijski film The Passion Of The Christ nikoga nije ostavio ravnodušnim. Hrišćani su uglavnom bili oduševljeni prikazom poslednjih dvanaest sati života svoga mesije u ovom filmu. Ipak, i među njima je bilo onih koji jednostavno nisu mogli da svare toliku količinu brutalnosti.

Podsećamo vas, The Passion Of The Christ prikazuje surovo mučenje Isusa Hrista u rimskom zatočeništvu i na putu do Golgote, gde će na kraju biti razapet na krstu. Nekim gledaocima ovog biblijskog epa smetali su i njegovi antisemitski tonovi. Gibson se od ove optužbe branio odgovorom da je on napisao scenario po Novom zavetu i da se sporne scene nalaze i u Svetom pismu.

The Tree Of Life (2011)

Terens Malikov film The Tree Of Life osvojio je Zlatnu palmu na Kanskom festivalu i generalno je imao dobru prođu kod kritike. Njegovi poklonici su impresionirani nekonvencionalnom strutkurom ovog filma, scenama prirode koje odizimaju dah, fenomenalnom muzikom i sjajnom glumom Breda Pita i Džesike Čestejn, koji su tumačili bračni par O’Brajan u ovoj filmskoj priči o porodici, odrastanju, ali i dubljim temama, kao što je, na primer, smisao života.

Nasuprot ovom mišljenju stoje stavovi mnogih gledalaca, koji su priznali da su se strašno dosađivali kada su sedeli u bioskopu dok se prikazivao The Tree of Life. Njima najviše smeta izostanak bilo kakvog zapleta u ovom filmu, kao i povremena nerazumljivost rečenica koje izgovaraju njegovi glavni junaci

Eyes Wide Shut (1999)

Mnogi od najboljih filmova Stenlija Kjubrika nisu prepoznati kao takvih godine kada su se pojavili. Takvi su, na primer, filmovi 2001: A Space Odyssey (1968) i The Shining (1980). S druge strane, njegov film Eyes Wide Shut izašao je sada već davne 1999, a ljudi još uvek ne mogu da se slože oko njegovog vrednovanja.

Oni koji ga vole tvrde da je u pitanju dubok film o muško-ženskim odnosima, u kome Tom Kruz i Nikol Kidman briljiraju u ulogama glavnih junaka. Osobe koje ga ne vole nisu impresionirane glumom ovog dvojca, ali ni pričom filma, za koju tvrde da je pretenciozna, a neki su naročito iziritirani scenama koje se dešavaju na ulicama Njujorka, pošto po njima one uopšte ne liče na stvarne ulice u Velikoj jabuci.

Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi (2017)

Na popularnom filmskom sajtu Rotten Tomatoes, film Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi ima čak 91% pozitivnih ocena kritičara, dok je samo 42% ocena publike pozitivno. To vam sve govori o tome koliko je ovo ostvarenje Rajana Džonsona razočaralo „prave“ fanove filmskog serijala Star Wars.

Oni su autoru ovog filma posebno zamerili što je njihove omiljene likove, princezu Leju i Luka Skajvokera, predstavio na način koji je po njihovom mišljenju previše razlikovao od načina na koji su prikazani u ranijim filmovima. U isto vreme, mrzitelji ovog filma nisu bili impresionirani novim likovima, smatrajući da su ubačeni u film isključivo sa ciljem da čelnici Diznija mogu da kažu da su ispoštovali sva (ne)pisana pravila političke korektnosti.

Kritičari, s druge strane, u filmu Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi videli su napredak u pripovedanju i karakterizaciji likova kakav nisu očekivali od jednog nastavka blokbastera. Oni takođe nisu propustili da pomenu sjajne borbe letelicama i upečatljiv kraj kao velike vrline ovog naučnofantastičnog filma.

Izvor: What Culture
Izvori slika iz naslovnog kolaža: Icon Productions, Warner Bros, Disney