Eternal flame: Kratka priča o svećama

Sveće su prešle dug put od kada su prvi put zasijale pa do danas. Više nisu neophodne da osvetle mrak, ali njihova lepota, značaj i simbolika nastavljaju da gore poput večnog plamena.

Kad su se pojavile prve sveće

Iako se sveće koriste kao izvor svetla i za različite ceremonije više od 5.000 godina, zapravo se malo zna o njihovom poreklu. Najranije korišćenje sveća vezuje se za Stari Egipat, kada su se palile baklje od jezgra trske prethodno potapane u životinjsku mast. Ipak, one nisu imale fitilj koji karakteriše klasične sveće.

Stari Rimljani su ti koji su prvi formirali sveću sa fitiljem. To su postigli tako što su kontinuirano umakali umotani papirus u otopljeni pčelinji vosak. Ovakve sveće koristili su u svojim domovima, na noćnim putovanjima, i prilikom religioznih obreda.

Masovnu proizvodnju sveća započeo je Džozef Morgan (Mančester, Engleska) 1834. godine. Zahvaljujući njemu sveće su postale masovno dostupne.

Od čega se sveće prave

Istoričari su našli mnoge dokaze koji pokazuju da su se sveće, u odnosu na zemlju i podneblje, pravile na različite načine. Tako su, na primer, prve sveće u Kini bile od pirinčanog papira i voska koji se pravio od insekata u kombinaciji sa zrnevljem. U Japanu su se pravile od voska koji se vadio iz drveća, a u Indiji su kuvali voćke sa drveta cimeta kako bi dobili vosak.

Danas se sveće prave na humanije načine, odnosno više se ne koriste toliko derivati životinjskog porekla. Pored pčelinjeg voska, koristi se parafin, i razne biljke, od kojih najviše soja.

U kojim prilikama se koriste sveće

Ranije su se sveće logično koristile kao jedini izvor veštačkog osvetljenja, ali i za merenje protoka vremena. Čisto da znate, fitilj je taj koji diktira brzinu topljenja.

Vekovima su sveće bile i ostale vezane za religiozne obrede. U crkvi se pale za zdravlje živih i kao pomen mrtvima. Kod Jevreja se za vreme praznika Hanuka koristi specijalan svećnjak na kome se sveće pale jedna po jedna osam uzastopnih dana. Sveće se koriste pri meditaciji, molitvi, u znak sećanja, ali i pri prizivanju duhova.

Danas se sveće u kućnoj varijanti koriste kao lepi detalji, koje kreiraju romantičnu atmosferu, i po mogućstvu šire prijatan miris. Upravo su ove mirišljave sveće, koje obično dolaze u staklenim posudicama, postale sve popularnije pri uređivanju doma. Ima i onih koje nemaju miris, ali zato dolaze u najrazličitijim oblicima, veličinama i bojama, pa deluju kao minijaturna umetnička dela.

Koja je simbolika sveća

Svetlost sveća simboliše tračak nade u tami, i za svakog pojedinca ima svoju individualnu vrednost. Takođe označava prisustvo viših sila, svetog duha, i ultimativne istine. Označava nadu, i daje značaj životu nakon smrti.

Neobične informacije o svećama

Sveća ne treba da se gasi tako što će se u nju dunuti, već uz pomoć naročitog prigušivača za sveće, sa drškom, obično napravljenog od mesinga.

Ako sveća dimi, to znači da je treba ugasiti, iseći fitilj na najviše 6 mm, a zatim ponovo upaliti.

Sveće su se nekada pravile i od cele ribe, jer su one zbog količine masti bile pogodne za dugo gorenje.

Prvi koji su u znak slavlja stavljali svećice na tortu bili su Stari Grci. Oni su to radili u čast boginje Artemide.

Oni koji su sujeverni ne bi trebalo da pale cigaretu na sveću, jer se smatra da se tog trenutka jedan mornar udavi.

Naslovna slika: www.popsugar.com