Liči na peršun, ali od nje se umire sa jezivim osmehom na licu: Blago onom ko ovu biljku zaobiđe

Ispostavilo se kako toksini koje biljka ispušta uzrokuju kontrakcije mišića lica, što rezultira pomalo jezivim osmehom koji ostaje zamrznut na licu…

Prsti mrtvog čoveka lepši su nego što mislite. Naravno, ako pritom mislimo na istu stvar – biljku neobičnog imena. Aromatična biljka iz porodice štitonoša ima i normalniji naziv, koji na engleskom glasi hemlock water-dropwort.

Prepoznaćete je po šupljim stabljikama i belim cvetićima koji dolaze u pupoljcima nalik na glavice (po kojima su dobile ime). Rasprostranjene su po Mediteranu i zapadnoj Europi, obično oko plitkih voda, kao što su potoci, jezerca ili obale reka.

Ali, malo toga je kod nje više normalno. Iako ima ukusno korenje i izgleda nežno i bezazleno, ova biljčica je prava mala ubica. Povezuje se s brojnim slučajevima trovanja stoke na ispaši, ali i smrtima ljudi koji su je često znali da je pobrkaju s drugim jestivim biljkama, npr. peršunom.

Upravo je krajem 2021. godine engleska javnost upozoravana zbog pojave ove biljke na plažama severne regije Kumbrije nakon velike oluje. A kada je na Sardiniji pronađen mrtav pastir s polusmeškom na licu, botaničar sa Univerziteta Cagliari, Mauro Balero, počeo je da proučava molekularnu strukturu toksina i njegovog uticaja na ljudsko telo.

Kada smeh nije pola zdravlja…

Ispostavilo se kako toksini koje biljka ispušta uzrokuju kontrakcije mišića lica, što rezultira pomalo jezivim osmehom koji ostaje zamrznut na licu. Ali, nemojte zbog toga da pomislite da je smrt od nje imalo ugodna (da, na primer, čovek samo zauvek usne s osmehom).

Nakon konzumacije smrt može da usledi već za tri sata iako, da li je konzumirate umereno, možete da poživite i do 10 dana. Proces mučenja od konzumacije popraćen je teškim bolovima, mučninama, povraćanjem, halucinacijama, paralizom i, konačno, smrću.

Karakteristike ove biljke bile su poznate i starim narodima u antičko doba. Još je grčki pesnik Homer zabeležio tzv. “sardonski osmeh”. Njime je opisao Odisejev smeh nakon što se izmakao kada ga neprijatelj pokušao da ga povredi. Danas simbolizuje ogorčeno ili cinično keženje, a mnoge podseća na osmeh kakav imaju Džoker ili negativci u horor-filmovima.

Veruje se kako je taj izraz osmislio inspirisan upravo ovom biljkom o kojoj je čuo priče. I sam Sokrat odabrao je izvršenje smrtne kazne ispijanjem kukute (takođe veoma otrovne štitarke) nakon što je osuđen za kvarenje omladine.

Iako raste širom Evrope, često se povezuje sa Sardinijom zbog njene neobične istorije upotrebe. Naime, stari stanovnici ostrva koristili su je u pred-rimsko doba za “eutanaziranje” starijih ljudi koji su postali teret za zajednicu i nisu se mogli brinuti za sebe.

Srećom, danas bi ova biljka mogla da posluži u potpuno druge svrhe – naučnici rade na tome da iskoriste njene toksine kako bi pomogli onima koji imaju paralizu lica tj. facijalnog živca.

Izvor: punkufer.hr