Manastir Banjska: Nekada ga je krasilo „banjsko zlato“, a danas su ostali samo fragmenti
Manastir Banjska, smešten u severnom delu Kosova i Metohije kod Zvečana, predstavlja kulturno blago i spomenik od izuzetnog značaja.
Posvećen je Svetom Stefanu, a manastir je izgrađena između 1313. i 1317. godine, kao delo srpskog kralja Stefana Uroša II Milutina, i jedan je od retkih manastira sa očuvanom osnivačkom poveljom, poznatom kao „Povelja kralja Milutina manastiru Banjska“.
U svojoj monumentalnosti, manastir se sastoji od crkve, trpezarije, biblioteke, konaka i „carske palate“, a tokom 15. veka pretrpeo je požar, zatim je bio i napušten.
Povezani članci
U 16. veku, manastir je naredbom sultana razoren.
Banjska je po srednjovekovnim izvorima bila poznata kao jedan od najlepših srpskih manastira, izgrađena u čistom raškom arhitektonskom stilu srpskog klasicizma, po uzoru na druge kraljevske mauzoleje, poput manastira Studenice Stefana Nemanje do manastira Svetih Arhanđela cara Dušana.
Crkva Svetog Stefana u Banjskoj je pretrpela značajna oštećenja tokom vekova, ali je konzervirana i delimično rekonstruisana u 20. veku.
Manastir je proslavio svojih sedam vekova postojanja 2013. godine i započeo proces obnove crkve i kompleksa manastira.
Nekada je Banjsku krasilo čuveno „banjsko zlato“, koje je činilo tanko pozlaćivanje fresaka i drugih umetničkih elemenata, inspirisano raškom tradicijom gradnje kraljevskih mauzoleja.
Nažalost, danas je od tog blaga sačuvano svega nekoliko izbledelih fragmenata.
Povezani članci
