40 godina kasnije, konačno znamo ko je bila Ena iz Haustorove pesme: “Nismo baš najbolje poslušali tekst te zapravo i najtužnije Rundekove stvari”

Ovih dana navršava se 40 godina od izlaska albuma Bolero grupe Haustor – muzičke senzacije koja je ostavila neizbrisiv trag na ex-YU scenu.

Kritičari priznaju da je ovaj album, iza kojeg stoji jedan od najharizmatičnijih frontmena tadašnjeg novog talasa Darko Rundek, izuzetno zrelo ostario. Na njemu se nalazi i pesma Ena, koja je godinama bila i ostala jedan od njihovih najomiljenijih hitova.

Od početka su postojale razne teorije o tome ko je zapravo Ena: najčešće su ponavljane one sumorne i nikad potvrđene legende da je posvećena Rundekovoj bivšoj devojci, koja je, navodno, pobegla u Kanadu nakon što ga nije uspela spasiti od pakla zavisnosti. Međutim, u poslednjim intervjuima, Darko Rundek to kategorički opovrgava — prema njemu, Ena je jednostavno proizvod pesničke slobode, izabrano ime jer se rimuje sa ženom.

Šta ovaj Haustorov album čini posebno značajnim?

Objavljen 1985. godine, Bolero je treći studijski album Haustora, i ključni momenat u transformaciji benda u pravcu šire publike. Rundek je preuzeo punu autorsku kontrolu i uspeo je da iz novog talasa izvuče komercijalni potencijal, uz status ozbiljnih umetnika.

Album sadrži hitove poput Ena, Šejn, Sejmeni i Šal od svile i uvek se iznova ocenjuje kao delo koje je vanvremensko. Kritičar Dragan Ambrozić naglašava njihovu sposobnost da “izraze nestvarne svetove koji nas danas itekako dotiču”.

Miljenko Jergović je jednom pisao kako je ovo “album životnih i filmskih pesama. Katkad se izmjenjuju, a katkad bivaju i jedno, i drugo, i životne, i filmske. Temeljni žanr je lažni kaubojac. Urbani film čiji glavni junak živi kao lik iz westerna. Ali život, naravno, nije western”.

I za pesmu Ena je rekao kako je “bila soundtrack naše društveno-političke transformacije i intimne propasti. Jer svaki je rat jedna intimna propast. I bila je hit nad hitovima, ta Ena, pa kao što biva s hitovima, nismo baš najbolje poslušali tekst te zapravo i najtužnije Rundekove pjesme, jedne od najtužnijih naših ljubavnih pjesama uopće: “…do mene nema puta/ pogledaj sve je bijelo, zima je.”

Dakle, iza titule misterije o “Eni” krije se više od romantične legende – ona je simbol slobode izraza, eksperimenta i poete u muzičkom okviru koji je i danas snažan. A Bolero, kao album, potvrđuje da je Haustor više od benda – bio je most između buđenja novih emocija i željenog mesta u istoriji jugoslovenske muzike.