Tokom srednjeg i ranog novog veka, Venecija je bila podeljena na više administrativnih četvrti, u kojima su živeli ljudi koji su ozbiljno shvatali ovu geografsku podelu. Naime, bande iz jednog kraja grada su veoma često organizovale napade na svoje suparnike sa komšijske teritorije, a ponekad su ove bande zajedno organizovale obračune pesnicama ili oružjem na neutralnoj teritoriji.
Dve najveće rivalske frakcije u Veneciji tog doba bili su Kasteljani i Nikoloti. Prvi od njih živeli su u istočnom delu grada i bili su zaposleni na brodogradilištima i u zanatskim radnjama, dok su drugi živeli u zapadnom delu grada i bavili su se ribarstvom. Ove dve grupacije su vekovima bile u sukobu, nekad manje ili više nasilnom. Stanovnike Venecije su posebno zabavljale njihove borbe na mostovima ovog grada, koje su se uglavnom održavale nedeljom ili na dan nekih praznika.
Mostovi u to vreme nisu imali ograde, pa je ideja ovih sukoba, poznatih i kao battagliole sui ponti, bila da svoje protivnike izgurate u vodu. Bande su u tu svrhu koristile svoju fizičku snagu, ali i naoštrene štapove. Ponekad su čak i njihovi navijači sa okolnih krovova bacali crep na suparničku bandu. Procenjuje se da je godišnje bilo bar nekoliko mrtvih u ovim sukobima, što zbog davljenja, što zbog fizičkih povreda u sveopštem haosu.
Do kraja 17. veka ove borbe su postale donekle civilizovanije. Više nije bilo dozvoljeno da se koristi oružje, a ponekad su organizovane tuče pesnicama jedan na jedan, kao i rvački dueli. Poslednji veliki sukob između Kasteljana i Nikolota održan je 29. septembra 1705. godine. Tada je došlo do velikih nereda za vreme kojih se zapalila i Crkva Svetog Jeronima. Čelnici Venecije su tada izgubili strpljenje i odlučili su da zabrane borbe na mostovima. Njihova odluka nije naišla na protest lokalnog stanovništva.
Danas više nema Kasteljanija i Nikolota, ali mostovi na kojima su se oni sukobljavali su i dalje tu. Najpoznatiji od njih nosi naziv Ponte dei Pugni, što u prevodu na naš jezik znači „most pesnica“.
Izvor: Amusing Planet